2017
- Drie grote wensen gaan in vervulling. Niet alleen zing ik nu met een grote big band achter me (de Later Als Je Bigband), is er een eenmalige revival met de Bluesmasters (het bandje waar ik het langst in gespeeld heb), maar doe ik een nummer live on stage met mijn twee jongste dochters (tijdens het muziekeindexamenuitvoering van de school van de jongste). Met welk nummer? Eentje van James Taylor natuurlijk. En ik heb dat niet eens zelf uitgekozen!
2016
- Het hing al een tijdje in de lucht, maar dit jaar is het eindelijk zover: het reünieconcert van Class. In het epicentrum van het Bospop-terrein spelen we een uitverkochte zaal weg. Dat we voor deze plek hebben gekozen is voor mij niet toevallig. Niet alleen is het de grootste muzieklocatie in Weert, mijn debuut in 1984 als zanger vond ook plaats tijdens Bospop, wat toen een klein festivalletje was voor lokale bandjes. Zo zie je maar: kleine jongetjes worden groot.
2009
- Samen met de Amerikaan Chris Daniels treed ik met meerdere songs op tijdens het radioprogramma TROS Muziekcafé (toen nog vanuit het mediacafé aan Amsterdamse Artis-terrein). En dat is gelukkig ook gefilmd!
2007
- Inmiddels omgedoopt tot BMaster zing ik samen met Ria Valk het door mij geschreven en op een bluesy bewerking van de oorspronkelijke versie het antwoord op Rockin’ Billy: Rockin’ Billy Meets Funky Milly. Het levert ons zelfs airplay op in RTL Boulevard. Het zou het begin zijn van een heel album, waarbij we oude versies van Nederlandse klassiekers met de oorspronkelijke uitvoerders zouden opnemen en ik die teksten naar het Engels vertaal. We hadden er al twee klaar: Daddy Drink No More (naar de compositie Ach Vaderlief Toe Drink Niet Meer van Johnny Hoes) en Not Good Enough (naar Armands Ben Ik Te Min). Voor het laatste was zelf al het clip-idee klaar: daarin zou de hoofdrol gaan naar Edwin de Roy Van Zuydewijn. Het hele project zou ook gekoppeld worden een televisieformat, dat ik inmiddels al lang en breed klaar had en bij de Belastingdienst geregistreerd. Maar helaas, zoals dat met meer goede ideeën gaat, is het niet doorgegaan. En helaas zijn zowel Johnny Hoes en Armand in respectievelijk 2011 en 2015 overleden. Saillant detail: de mix van onze muziek met die van oude Nederlandse klassiekers, dat doet ook wel denken aan Ali B’s Op Volle Toeren. Hmmmm…
1999
- Inmiddels gestopt met de vorige bands, stap ik dit jaar in de Bluesmasters, een pretbluesband uit het Gooi. Uiteindelijk zal ik hier ruim tien jaar de frontman van zijn met op ons naam meerdere (live) CD’s en een geliefde naam op allerlei festivals, van de Horizontoer (een reizend festival langs de Waddeneilanden) tot aan Breda Jazz. En wanneer Chris Daniels in het land is, toert hij altijd met ons mee.
1993
- Naar aanleiding van de komst van mijn eerste kind besluit ik een album op te nemen met eigen werk. Althans, composities van benaderde musici en teksten van mezelf. Twee tracks daarvan worden opgenomen in Boulder, Colorado (VS) in de studio van componist en Grammy-winnaar Chris Daniels. Eentje laat ik dat jaar aan Sony luisteren, maar die heeft liever het andere – wat rustigere – track. En dan heb je mij weer: de hele CD, maar vooral juist dát nummer, is zó persoonlijk, dat ik weiger. Saillant detail: tien jaat later vertel ik dat verhaal en iemand, waarop die zegt: “Als je niet wilde dat meer mensen het zouden horen, waarom heb je het dan op CD gezet?”
1992
- Mede door mijn beginnende werk in de media besluit ik Class te verlaten, om uiteindelijk in mijn nieuwe woonplaats toch weer te gaan zingen. Dat gebeurt met de lokale bluesband Outline, wat resulteert in een vaste spot tijdens het jaarlijkse grote bluesfestival van Utrecht (de Bluesroute), waar we tot het einde van dat millenium optreden.
- Ongeveer in dezelfde periode speel ik ook in The Boston Tea Party, een grote band uit het Nijmeegse en nog steeds een grote naam op (met name de wat poppy festivals). Daarmee neem ik ook een paar CD-singles op.
1989
- Met Class teken ik een platencontract bij Masters Records, een divisie van Sony BMG. De eerste single Juliette wordt goed ontvangen en dat is meer dan genoeg.
- Met Class bereiken we de finale van NCRV’s Popslag. De finale van deze radiowedstrijd wordt vanuit het strand van Zeewolde live op televisie uitgezonden tijdens het 65-jarige bestaan van die omroep. We wonnen net niet, maar who cares?
1988
- Het gaat zo goed met Class, dat we zelfs on tour gaan langs de Amerikaanse legerbases in Duitsland.
1987
- Afrodisia krijgt een doorstart: Adriana kan het niet meer combineren met haar agenda en drummer Bob Schimscheimer komt erbij (broer van de bekende bassist Marcel en pianist Edwin). De professionalisering ze zich door. En nog steeds ben ik een autodidact op muziekgebied…
1984
- Debuut als zanger (en enige niet-conservatoriumstudent) bij Afrodisia, een Weerter jazzrock-formatie met plaatsgenoten Franck van der Heijden, Rogier van Wegberg en Adriana Romijn. Inmiddels zijn deze drie gerenommeerde musici: Adriana is een drukbezette sessiezangeres (o.a. voor de backings bij bekende tv-talentenjachten zoals IDOLS), Rogier tourt vaak mee met internationale grootheden als Joe Jackson en Michael McDonald, en Franck is naast een veelgevraagd internationaal gitarist ook producer/componist/arrangeur. Zo is hij één van de producers van het laatste (en postume) album van Michael Jackson en werkt hij samen met voor o.a. David Guetta (met als voorlopig hoogtepunt het themalied voor het EK Voetbal 2016, dat voorafgaand aan de finale live werd uitgevoerd op de middenstip).